"Help!" - The Beatles [Recenzja]

A Hard Day's Night - zarówno film jak i album mu towarzyszący - okazał się wielkim sukcesem komercyjnym i artystycznym. Postanowiono więc iść za ciosem i nagrać kontynuację. Po raz kolejny miała to być prosta komedia z Beatlesami w rolach głównych, opowiadająca nieskomplikowaną historię zmierzającą od punktu A do punktu B. I tak właśnie ten film nakręcono. Fani znowu nie zawiedli i walili do kin drzwiami i oknami, powodując tym samym, że obraz stał się kolejnym sukcesem kasowym. Jednak krytycy nie byli już tak przychylni; zarzucili artystom wtórność i brak oryginalnych pomysłów. Nie umknęło jednak ich uwadze, że muzycznie Beatlesi zaliczyli progres. I to znaczący.

Beatlesi - zapatrzeni w Dylana - chcieli już w poprzednim roku, po A Hard Day's Night, swoją kolejną płytę nacechować bardziej folkowym brzmieniem i popracować trochę nad tekstami. Wytwórnia jednak naciskała na kolejny album, a zespół wypuścił pod przymusem Beatles For Sale, gdzie utworów o charakterze dylanowskim było jak na lekarstwo (No Reply, I'm a Loser). Do następnego longplaya postanowili się jednak nieco bardziej przyłożyć. 

Po raz kolejny dominuje tu Lennon (chociaż już coraz mniej), który tekstowo i muzycznie oparł się na mniej znanych pieśniach barda. Do głosu dopuszczony został Harrison, który zaprezentował tu aż 2 utwory. Jest to też ostatnia płyta Beatlesów, na której pojawiają się covery. 

Okładka przedstawia zespół, który pokazuje tytuł albumu w alfabecie semaforowym. Nic dziwnego, że Beatlesi tak bardzo o tę pomoc proszą. W 1965 Beatlemania ogarnęła już cały świat, a Beatlesi nie mieli praktycznie ani chwili na wolny czas. W przerwie między koncertami nagrali płytę, film, a także musieli tworzyć już z myślą o kolejnym longplayu. Byli już tym wszystkim zmęczeni, co w kolejnym roku miało poskutkować decyzją, która zszokowała cały muzyczny świat.

Póki co jednak jesteśmy w roku 1965 i rozpoczynamy album utworem tytułowym, czyli Help! Rozpoczyna się krzykiem Lennona, a potem John już tylko przekonuje nas, że nigdy nie potrzebował pomocy tak mocno jak teraz. To w pewien sposób smutne, że przebojem stała się piosenka, w której autor rozpaczliwie wykrzykuje, że ma już dosyć popularności i potrzebuje pomocy. Bo utwór oczywiście przebojem się stał. Jest szybki, ciekawie skonstruowany, a niebanalne chórki dodają mu charakteru i piosenka zapada w pamięć. Świetne otwarcie płyty.

When I was younger, so much younger than today

I never needed anybody's help in any way

But now these days are gone I'm not so self assured

Now I find, I've changed my mind, I've opened up the doors

Jeszcze lepszy jednak jest utwór McCartneya, The Night Before. Jest to mój ulubiony kawałek na płycie, dziś jednak nieco zapomniany. Zupełnie niesłusznie; uważam że to jeden z najlepszych utworów Paula, jaki kiedykolwiek napisał. Mamy tu nieco ostrzejsze brzmienie niż w poprzedzającym go kawałku Lennona. Udział w tym na pewno ma solówka Harrisona, której w tytułowym utworze brak. Również ciekawie skonstruowany zapada w pamięć. Wielka piosenka, która jest jednym z moim faworytów, jako odpowiedź na pytanie "Która piosenka Beatlesów jest dziś niesłusznie pomijana?".

We said our goodbyes

Love was in your eyes

Now today I find, you have changed your mind

Treat me like you did the night before

Were you tellin' lies?

Was I so unwise?

When I held you near you were so sincere

Treat me like you did the night before

You've Got To Hide Your Love Away to już klasyczny Dylan. Pomijając nawet barwę, którą Lennon w tym utworze się posługuje, cyniczny tekst i folkowy aranż to wypisz-wymaluj Bob rodem z albumów The Freewheelin' Bob Dylan czy nawet Blood On the Tracks. Nosi on jednak wciąż znamiona Beatlesowskiego stylu i jest kolejnym genialnym sztosem płyty.

How can I even try?

I can never win

Hearing them, seeing them

In the state I'm in

How could she say to me

Love will find a way?

Gather round all you clowns

Let me hear you say

Hey, you've got to hide your love away

Harrison po raz pierwszy pojawia się tu z utworem I Need You. Mimo, że muzycznie rzecz nie ustępuje kawałkom Lennona i McCartney'a, tak tekstowo widać że George wciąż najlepsze lata twórczości miał dopiero przed sobą. Słowa są dobre i proste, jednak brakuje im tej głębi charakteryzującej dzieła znakomitej dwójki jego kolegów. Jednak utwór świetnie zazębia się z You've Got To Hide Your Love Away i jest jednym z piękniejszych fragmentów albumu.

Please remember how I feel about you

I could never really live without you

So, come on back and see

Just what you mean to me

I need you

But when you told me you don't want my lovin' anymore

That's when it hurt me and feeling like this, I just can't go on anymore

Przychodzi już czas, by do głosu powrócił Paul, który śpiewa najbardziej dynamiczny i rozpędzony kawałek płyty, czyli Another Girl. Utwór jest relatywnie prosty, jednak nie brak mu charakterystycznych dla McCartney'a rozwiązań rytmicznych i nadaje mu to pewnej ambicji.

You're makin' me say that I've got nobody but you

But as from today, well, I've got somebody that's new

I ain't no fool, and I don't take what I don't want

For I have got

Another girl

W kompletnym kontraście do niego stoi You're Going To Lose That Girl Lennona, w której autor przestrzega podmiot liryczny, by godnie zajmował się swoją wybranką, gdyż jest ona na skraju porzucenia go. Ponownie mamy tu 100% Dylana w Lennonie i ponownie jest tak samo dobrze.

If you don't treat her right, my friend

You're gonna find her gone

'Cause I will treat her right

And then you'll be the lonely one

Po chwili mamy do czynienia z kolejnym wielkim dziełem Johna, prawdopodobnie największym na tym albumie, czyli Ticket To Ride. Melodia chodziła Paulowi i Johnowi po głowie już od jakiegoś czasu. Gdy przyszła pora nagrania, panowie zaprezentowali swoje dwie wizje wykorzystania jej. McCartney ułożył prosty tekst o miłości noszący tytuł That Means A Lot, natomiast Lennon sprezentował w studiu Ticket To Ride. Jednogłośnie wybrano wersję Johna, i słusznie, gdyż bije ona na głowę rozwiązanie Paula, mimo że nie jest ono pozbawione pewnego wdzięku (gdyby ktoś był ciekaw, jak ono brzmiało, znajdzie je na Anthology 2). Utwór opowiada o dziewczynach z Hamburga, które dostawały specjalne karty, gdy badania na choroby weneryczne dawały wynik negatywny. Karty te były dla nich czymś w rodzaju "pozwolenia na wykonywanie zawodu", stąd sformułowanie Lennona "she's got ticke to ride". Pozostałym Beatlesom spodobało się podwójne znaczenie tego tekstu i przedłożyli je ponad kolejny utwór o tym, że "when she say she loves you that means a lot".

She said that living with me

Is bringin' her down, yeah

For she would never be free when I was around

She's got a ticket to ride

She's got a ticket to ride

She's got a ticket to ride, but she don't care

Po chwili do głosu dochodzi Ringo z Act Naturally - kolejnym przyjemnym utworem w stylu country, o którym można powiedzieć, że jest "bardzo Ringo". I to właściwie jest znakiem wywoławczym na "tak" albo na "nie". Mi osobiście nagranie to przypadło do gustu i świetnie potrafi poprawić słuchaczowi humor. Jest to jeden z dwóch coverów na płycie.

They're gonna put me in the movies

They're gonna make a big star out of me

We'll make a film about a man that's sad and lonely

And all I gotta do is act naturally

"Dylanowski Lennon" po chwili powraca z It's Only Love. Można go opisać tak samo jak You've Got To Hide Your Love Away i You're Going To Lose That Girl. Wyróżnia się tu jednak bardzo ciepły, jak na Johna, tekst o miłości.

I get high when I see you go by

My oh my

When you sigh my, my inside just flies

Butterflies

Why am I so, shy

When I'm beside you?

It's only love and that is all

Why should I feel the way I do?

It's only love and that is all

But it's so hard to loving you

You Like Me Too Much to kolejny Harrison, który stara się bardzo nadążać za kolegami z zespołu w tworzeniu Dylanowskich utworów. Muzycznie jak najbardziej mu się to udaje. Tekstowo jednak, po raz kolejny, mam te same zarzuty co do I Need You: infantylność przede wszystkim. Czasy George'a-tekściarza były dopiero przed nami, ale póki co musimy zadowolić się jego tylko stricte muzycznym obliczem. Nie jest to jednak trudne, gdyż utwór jest naprawdę znakomity.

Though you've gone away this morning you'll be back again tonight

Telling me there'll be no next time if I just don't treat you right

You'll never leave and you know it's true

'Cause you like me too much and I love you

Najsłabszym momentem albumu jest zdecydowanie Tell Me What You See. Trochę za dużo tu bałaganu. Nawet tekstowo Lennon i McCartney zawiedli. Koszmarek tej płyty, o którym lepiej zapomnieć.

Big and black the clouds may be, time will pass away

If you put your trust in me I'll make bright your day

Look into these eyes now, tell me what you see

Don't you realize now what you see is me

Tell me what you see

Ułatwia to na szczęście szybkie I've Just Seen a Face McCartney'a w stylu country, którego refren umie bardzo skutecznie zaczepić się o ucho i trzymać przez długi czas. 

I've just seen a face I can't forget

The time or place where we just met

She's just the girl for me

And I want all the world to see we've met

Had it been another day

I might have looked the other way

And I'd have never been aware

But as it is I'll dream of her tonight

To wszystko, co wydarzyło się dotychczas blednie jednak przy najgenialniejszym utworze albumu i największym osiągnięciu muzycznym Paula. Yesterday. Tak, to słynne Yesterday. Utwór z największą liczbą coverów w historii. Melodia do utworu objawiła się McCartney'owi podczas snu. Gdy wstał, od razu musiał ją zagrać. Była jednak tak piękna, że Paul był przekonany, że najzwyczajniej w świecie ktoś przed nim już to wymyślił, a on to tylko gdzieś zasłyszał. Przez kilka miesięcy nucił ją znajomym, pytając czy gdzieś ją już słyszeli. Wszyscy odpowiadali przecząco. W końcu Beatles doszedł do wniosku, że faktycznie jest to jego kompozycja. Pierwszy tekst do niej nosił tytuł Scrambled Eggs, jednak Paul uznał, że taka piękna melodia zasługuje na godniejszą oprawę. Zaczął więc podstawiać kolejne słowa pasujące mu sylabowo do pierwszych nut. Gdy trafił na słowo "yesterday", reszta tekstu przyszła sama. Początkowo miał wykonywać go jedynie z towarzyszeniem gitary akustycznej, jednak poprosił George'a Martina, by zaaranżował mu partie smyków. Producent zrobił, jak go proszono i tak oto powstał jeden z najgenialniejszych utworów wszech czasów. Wielka rzecz, która do dziś nie zestarzała się ani odrobinę i na stałe weszła do kanonu muzyki.

Yesterday all my troubles seemed so far away

Now it looks as though they're here to stay

Oh I believe in yesterday

Suddenly I'm not half the man I used to be

There's a shadow hanging over me

Oh yesterday came suddenly

Why she had to go

I don't know she wouldn't say

I said something wrong

Now i long for yesterday

Yesterday love was such an easy game to play

Now I need a place to hide away

Oh I believe in yesterday

Album zamyka cover niezwykle udany, ale niestety zupełnie od czapy w stosunku do treści albumu. Mocny, rockandrollowy Dizzy Miss Lizzy całkowicie psuje nastrój budowany od pół godziny, którego apogeum miało miejsce w Yesterday. Beatlesi zrobiliby lepiej, gdyby skończyli na wspomnianym dziele Paula. A tak mamy zamknięcie zupełnie nieadekwatne do reszty longplaya.

You make me dizzy, Miss Lizzy

The way you rock and roll

You make me dizzy, Miss Lizzy

When we do the stroll

Come on, Miss Lizzy

Love me before I grow too old

Beatlesi dokonali kolosalnego kroku naprzód w stosunku do poprzedniego albumu. Na Beatles For Sale czuć było zmęczenie i zniechęcenie. Na Help! w zespół jakby wstąpiła nowa energia i chęć działania. Stworzyli album absolutnie wspaniały i porywający. Znacznie rozwinęli się też tekstowo. Harrison zaczął powoli walczyć o swoje prawa, a Lennon i McCartney autorsko i kompozycyjnie wypracowali już swoje własne style rozpoznawalne od pierwszych nut. Wszystko szło w dobrym kierunku. Beatlesi zaczęli już zmieniać świat, a jednym z pierwszych przystanków na tej drodze był właśnie Help!

Ocena: 9/10

Help!: 33:44

1. Help! - 2:18

2. The Night Before - 2:34

3. You've Got to Hide Your Love Away - 2:09

4. I Need You - 2:28

5. Another Girl - 2:05

6. You're Going to Lose That Girl - 2:18

7. Ticket to Ride - 3:09

8. Act Naturally - 2:30

9. It's Only Love - 1:56

10. You Like Me Too Much - 2:36

11. Tell Me What You See - 2:37

12. I've Just Seen a Face - 2:05

13. Yesterday - 2:05

14. Dizzy Miss Lizzy - 2:54