wtorek, 25 sierpnia 2020

"Scissors Cut" - Art Garfunkel [Recenzja]


Najlepszym dowodem tego, że Art przez jakiś czas szedł falą rozpędu po rozpadzie Simon & Garfunkel, jest chyba to, że od Fate for Breakfast przestał odnosić komercyjne sukcesy. Scissors Cut to bowiem kolejny album, który nie trafił na listę Top 40 Billboardu, a żaden utwór nie stał się chociaż sezonowym przebojem. Płyta sprzedawała się średnio aż do czasu... koncertu z Paulem Simonem, który odbył się w Central Parku miesiąc po premierze Scissors Cut. To ponowne zejście się duetu Simon & Garfunkel obudziło na nowo zainteresowanie publiczności Artem.
W 1974 roku Art spotkał Laurie Bird - znaną fotografkę. Między nimi natychmiast nawiązała się nić sympatii, a wkrótce potem stali się kochankami. Zdawało się, że rozumieją się doskonale, i są wprost do siebie stworzeni. 5 lat później jednak Bird popełniła samobójstwo w hotelu w Nowym Jorku. Art był wówczas na planie filmu w Europie. Gdy się o tym dowiedział, całkowicie się załamał. To właśnie Bird zadedykował Scissors Cut.

Album rozpoczyna zarazem największy z niej przebój, a także w ogóle jeden z większych hitów Garfunkela (o ile którąkolwiek z jego piosenek można nazwać "hitem"). A Heart in New York zdecydowanie zasługuje na zyskaną popularność, gdyż to typowa dla Arta delikatna, lekka i przyjemna przy każdym odsłuchu piosenka o kojącej linii melodycznej, wysmakowanej aranżacji, znakomitych wokalach i nieprzyciężkawym tekście - tym razem opowiadającym o jednym z najukochańszych miast Garfunkela. Słowem: kompozycja dla tych, co lubią słuchać niebanalnego popu o uroczych melodiach i delikatnym brzmieniu.


New York
Like a scene from all those movies
But you're real enough to me
There's a heart
A heart that lives in New York

A heart in New York, a rose on the street
I write my song to that city heartbeat
A heart in New York, the love in her eyes
An open door and a friend for the night


Bez zaskoczeń prezentuje się także Scissors Cut. To delikatna, lekka kompozycja z ujmującymi od pierwszego przesłuchania refrenami i wokalami Arta. Nie zawsze Garfunkelowi zdarza się wkładać w piosenkę tyle uczucia i przekonania, co właśnie tu. Wyśmienity utwór.


"If they ever drop the bomb," you said
"I'll find you in the flames."
But now we act like people
Who don't know each other's names

Well, sometimes it makes me sad, you know
Sometimes it makes me smile
'Cause you know how the game goes, honey
We all eat it once in awhile


Up In the World jednak, dla odmiany, wypada już nieco mdło. Melodia jest mało wyrazista, a - choć wokalom absolutnie nie mam nic do zarzucenia - całość odrobinę nuży. Może już trochę za dużo tej melancholii i słodkości? Oderwane od peletonu wypada całkiem ładnie, jednak po poprzednich dwóch wypada nieporównywalnie słabiej.


You've come Up In The World
And it's such a shame
You made success of a dream
But it seems so empty now
With your weak excuses and your
Condescending ways and
Your all-too-frequent nights alone


Chciałoby się powiedzieć: chciałem, to mam. Słuchając Up In the World pomyślałem sobie, że trochę za dużo tej melancholii, a tu już za chwilę Hang On In rozpoczyna się... gitarą elektryczną. Sama piosenka to zdecydowanie bardziej dynamiczny utwór z chwytliwą melodią, uzależniającą partią na elektryku i znakomitych wokalach, bo - trzeba to przyznać - Art nie zawsze równie dobrze odnajdywał się w tych szybszych utworach. No, Hang On In może do szybszych utworów bym nie zaliczył, jednak zdecydowanie podbija puls i to się liczy.


Well the rain's fallin' down around you
So you cry yourself to sleep
I know love hurts when one doesn't love as deep
You're feelin' lost and empty
'Cause you gave yourself away
But don't be ashamed to cry
It's okay
But you've got to Hang On In
Baby, be strong
Love will always find a way


Powrót do delikatniejszych klimatów bez wątpienia gwarantuje nam So Easy to Begin. To kolejna piosenka dla zwolenników lekkiego, łatwo przyswajalnego i uroczego popu, do którego głos Garfunkela nadaje się wręcz idealnie. Ja byłem bardzo zadowolony, choć kompozycja raczej mnie na kolana nie powaliła.


I've been so far away from you while standing by your side
There were nights we were so in love, that lovin' made us blind
But that time is so far below us now, the memory's so thin
It's So Easy To Begin, but it's so hard to stop, this love
It's just so hard to stop
When a heart that's lookin' for lovin' leads you in


Bright Eyes, skoro osiągnęło wielki sukces, a nie było dostępne na każdym wydaniu Fate for Breakfast, trzeba by powtórzyć, by zagwarantować dobrą sprzedaż kolejnej płycie. Tak więc mamy tu piosenkę po raz drugi, jednak nie zamierzam jakoś szczególnie się tym oburzać, gdyż uwielbiam tę kompozycję i bardzo lubię do niej wracać. Również tutaj zrobiłem to z największą przyjemnością.


Bright eyes, burning like fire
Bright eyes, how can you close and fail?
How can the light that burned so brightly
Suddenly burn so pale?
Bright eyes


To nie tak, że nie lubię Can't Turn My Heart Away. Bardzo lubię, uważam że to kolejna piękna, mało wymagająca od słuchacza, acz ujmująca piosenka. Jednak po Bright Eyes mało która kompozycja byłaby w stanie w pełni mnie urzec. Może to właśnie dlatego po Can't Turn My Heart Away czuję pełen niedosyt, choć bez tej konfrontacji, lub w innym ułożeniu zapewne wypadałaby znacznie lepiej.


I know you've run out of time for a fool like me
It's all over now, you can't disguise
All these constant good-byes
I can't see, but I close my eyes and I walk away
And try not to hear the words you say
But I can't seem to turn my heart away
There's a feeling out tonight, you're beside me everywhere
Anyone would say, "It's over," but I just don't seem to care


The French Waltz utrzymany jest - jak nietrudno się domyślić - w rytmie walca. Bardzo lubię kompozycje tego typu, jednak ta niezbyt do mnie przemówiła. Wydaje się nieco zbyt przesłodzona i mało z niej zapamiętałem. Za to minus. Za sam rytm walca - plus.


Well there won't be no stars
Coming out in the sky
Tonight when my baby walks by
Oh they know that they can't hold a
Candle to the look in her eye

Now I know that I'm not
The wisest of men
I guess mines the look of a fool
But somewhere inside I feel everything
Looking at you


Zdecydowanie lepiej i mniej banalnie prezentuje się In Cars. To kolejna porcja uroczych melodii i wysmakowanej aranżacji, tym razem z towarzyszeniem - i tu niespodzianka - pobrzmiewającego w tle wokalu Paula Simona. Jego występ może nie jest zanadto imponujący, jednak to miłe mrugnięcie okiem do starych fanów Simon & Garfunkel. 


Went to school In Cars, in our cars, pretty girls
Cruisin' after the game, watchin' radio
Let your baby know In Cars, restaurant mobile
Two behind the wheel like double-neck guitars
In our cars


Równie zgrabnie wypada przepiękne, acz krótkie zakończenie w postaci That's Al I've Got to Say. Może i lepiej, że krótkie, bo dzięki temu nie wypada nazbyt słodko.

I've had time to write a book about
The way you act and look
But I haven't got a paragraph
Words are always getting in my way
Anyway, I love you
That's all I have to tell you
That's All I've Got To Say


Scissors Cut to typowy album Arta, ze wskazaniem jednak raczej na "te lepsze". Mimo, że znalazł się tu w zasadzie tylko jeden nieco bardziej dynamiczny utwór, całości udało się zachować poziom i nie zanudzić słuchacza. Wręcz przeciwnie: Garfunkel, mimo że stosuje dokładnie te same patenty, co niegdyś, potrafi urzec bezpretensjonalnością i szczerością wykonania. Nie ma tu ani jednego utworu, który mógłbym nazwać "słabym" bądź "wymuszonym". Jasne, są lepsze i gorsze, lecz żaden nie schodzi poniżej pewnego poziomu, co przecież nie zawsze się Artowi zdarzało. Scissors Cut jest więc idealnym wyborem na dłużący się wieczór z lampką wina, książką, bądź po prostu do relaksu. Wysmakowany pop na poziomie, jednak nie głupawy i chamski. To rzadkość, a Artowi wyjątkowo dobrze udaje się trzymać tu fason przez nieco ponad pół godziny, co gwarantuje 2 kwadranse przyjemnych doznań ze słuchania.

Ocena: 7/10


Scissors Cut: 32:10

1. A Heart in New York - 3:13
2. Scissors Cut - 3:49
3. Up in the World - 2:16
4. Hang On In - 3:46
5. So Easy to Begin - 2:56
6. Bright Eyes - 3:55
7. Can't Turn My Heart Away - 4:22
8. The French Waltz - 2:12
9. In Cars - 3:47
10. That's All I've Got to Say - 1:54

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

"PWRϟUP" - ACϟDC [Recenzja]

Po tragicznej śmierci Bona Scotta w 1980 roku, zespół ACϟDC z pewnością nie miał z górki. Zdarzało się wiele zawirowań, jednak chyba kolejną...